‘Yöneten’, yetkiyi elinde bulunduran bir kişi ya da grup… Yetkiyi etkili kullanabilen, insanları etkileyen ise ‘lider’… Kral, padişah, sultan… Han ve hanım, kral ve kraliçe… İmparator, büyük kral… Kral, üstün niteliklere sahip olan kişi, herhangi bir alanda başkalarından üstün, başarılı olan kimse, çok başarılı ve zengin iş adamı… Başkan, başbakan, şu ya da bu… Yönetici… Kral, yerini ‘diktatör’ sözcüğüne terk etti günümüzde… Diktatör; emir veren, dikte ettiren, elinde mutlak ve sınırsız bir otoriteye sahip olan yönetici… Diktatör, bütün siyasî yetkileri kendinde toplamış olan kimse, tiran, zorba… Mevcut hâliyle günümüzde, diktatör farklı… Batı’nın söz geçiremediği adamdır, diktatör… Batı’nın emir verdiği kukla adam da demokrat… Lider (önder) olmak, bütün bilindik yönetici tanımlarının ötesinde… Lider; bulunduğu çevreye yarar sağlayan, süregelen gelenekte köklü değişiklikler yapan ve çevreyi yönetmek için sorumluluğu; sezgi, zekâ ve bilgiye dayalı karar ve uygulamalarla taşıyan kişiye denir. Lider; elindeki gücü kullanabilme kapasitesini kullanabilen, çevresini etkileyen kişi…
Yönetici, belirlenmiş görevleri ve hedefleri yerine getirmekten sorumlu olan; lider, başkalarına ilham veren, onları motive eden ve ortak bir vizyon etrafında birleştiren kişi… Yönetici ve lider arasındaki fark nedir? Yönetici; planlar, düzenler, bir projenin bütçesini, takvimini ve kaynaklarını yönetir... Lider; yön gösterir, vizyon oluşturur, nereye nasıl ve neden gidileceğini gösterir… Yönetici otoriteye dayanır, belirlenmiş hiyerarşik bir pozisyondan gelen gücünü kullanır… Lider, etkiye dayanır, kendi karakteri, bilgisi ve ikna yeteneğiyle başkalarını etkiler… Yönetici statükoyu korur, mevcut sistemleri ve süreçleri daha verimli hâle getirmeye çalışır... Lider, değişimi başlatır, eski yöntemleri sorgular ve yeni çıkış yollarını gösterir… Yönetici, kısa vadeli hedeflere yönelir, projelerin zamanında ve bütçeye uygun tamamlanmasını sağlar… Lider, uzun vadeli hareket eder, gelecek ile ilgilenir… Yönetici, işin yapılmasını sağlar; lider, insanlara ilham verir, onları işi yapmaya ikna eder… İdeal olan, hem yönetici hem lider olabilmek… Gelmiş, geçmiş ve geleceğin en büyük lideri, Peygamberimiz Hz. Muhammed… Peygamberimiz, yeni bir toplum kurucusu ve devlet lideriydi… Arap Yarımadası’nı dönüştürdü, kabile düzenini tek bir inanç ve hukuk sistemi altında topladı, milyonlarca insanın hayatını doğrudan şekillendirdi… Peygamberimiz hakkında söylenen sözler: “Resûlullah insanların en cömerdi, en doğru sözlüsü, en yumuşak huylusu ve en arkadaş canlısıydı.” (Hz. Ali)… “Peygamberimizin ahlâkı, Kur’an’ın canlı hâlidir.” (İmam Gazâlî)… “Âlemin canı sensin, ey Muhammed. Sen olmasaydın âlem yaratılmazdı… Senin aşkınla oldum ben, ey Muhammed. Adınla diridir gönlümdeki her nefes… Sen, âlemlere rahmetsin; gece karanlığında ay, gündüz karanlığında güneşsin.” (Mevlânâ Celâleddin-i Rûmî)… “Aşkın aldı benden beni, bana seni gerek seni. Ben yanarım dün ü günü, bana seni gerek seni.” (Yunus Emre)… “On sekiz bin âleme rahmet olarak geldin, ey Muhammed. Sen Allah’ın sevgilisi, insanlığın önderisin.” (Âşık Veysel)… “Allah Resûlü, gönüllerimizin kıblesidir. O’na bakmadan yol bulan hiçbir hakikat yoktur. O’nun hayatı, bizim için ezelî ve ebedî bir pusuladır.” (Necip Fazıl Kısakürek)… “Eğer büyüklük ölçüsü akıl, etki ve sonuçsa; dünyanın gördüğü en büyük adam Muhammed’dir… Hem dinî hem dünyevî alanda fevkalade başarılı olması nedeniyle Hz. Muhammed’i listenin başına koydum. İnsanlık, onun gibi her yönüyle mükemmel bir insanı bir daha görmeyecek.” (Lamartine)… “Tarihteki en etkili insan Hz. Muhammed’dir. Çünkü hem dinî hem dünyevî başarıları bir arada toplayan tek liderdir… Gayenin büyüklüğü, vasıtaların küçüklüğü ve neticenin azameti insan dehâsının ölçüsüyse; modern tarihin en büyük şahsiyetlerini Hz. Muhammed’le kıyaslamaya kim cesaret edebilir?” (Michael H. Hart)… “O sahte bir peygamber olamazdı. Onun sözlerinde samimiyet, davranışlarında büyüklük vardı… Başında taç bulunan hiçbir imparator, kendi eliyle yamadığı hırkayı giyen Hz. Muhammed kadar sevgi ve saygı görmemiştir.” (Thomas Carlyle)… “Sana muasır bir vücut olamadığımdan müteessirim ey Muhammed! Kur’an’ı her cihetten tetkik ettim, her kelimesinde büyük hikmetler gördüm.” (Otto von Bismarck)…
‘Yöneten’in adı ne olursa olsun, yetkinin elinden alınması veya yetkinin işlevini yitirmesi hâlinde yöneten, yönetici olan, sıradanlaşır… Lider, etkisini ve işlevini yetkileri olmasa ya da kısıtlı olsa, yine de en gözde etkili kişi… Lider; basamak basamak yokuşları tırmanandır, halkın sofrasında diz çökerek sofrasına misafir olandır, bizden biri olan, gönüllerin baş tacı olandır… Lider; “Dünya, beşten büyüktür.” diye dik durup haykırandır, adam gibi adamdır… ‘One minute’ diyebilendir ve zalime ayar çekendir… Lider; yaşlı ninenin elini öpendir, sadece Hakk’ın önünde eğilendir… Lider, tek başına da olsa çizgisini koruyandır… ‘Lider’in en güzel tanımı, “Gayemiz şahıs değil, şahısta tecelli eden dâvâ…” (Necip Fazıl Kısakürek) sözünde gizli… Yoluna baş koyulacak olan şahıs (lider) değil, dâvâdır elbette… Lider olan adam da, şahsında tecelli eden dâvâya tâbi olmakla mükellef… Adam olan adam (lider), özüyle babacan insan olmalı; millî olan savunma sanayimizle gurur duyan olmalı, birilerine yaranmak için millî hassasiyetlerimize dokunamamalı! Lider diye peşine düşmenin âlemi yok; adam, adam değilse eğer… Adama bak, adımına bak… Yarı yolda adamı bırakanlarla, ‘adam satan’ adamlarla, çıkarına göre dün söylediğinin bugün tam tersini söyleyenlerle iş tutulmaz… Müsvedde adamlarla yol alınmaz… Toplum mühendisliği yapanlarla, ‘gelecek’ deyip ‘gelmeyecek’ olanlarla, derde devâ olmayacak olanlarla, ‘uyuşturucu’ deyip zihinleri uyuşturmaya çalışanlarla, çıkarlarına göre hareket edip fırıldak gibi dönenlerle, bunu saadet, refah zannedenlerle, ‘halk’ deyip halt edenlerle, Kızılelma’ya dokunacak olanlarla, kilidi bozuk anahtar olanlarla, mağlubiyeti zafer zannedenlerle velhâsıl kelâm ipin ucunu kaçıranlarla, ne yoldaş olup birlikte yola düşülür ne birlikte yol alınır…
Mesele sadece yönetici olmak değil, lider olabilmek… Mâlum, kral yorgun düşünce maymun kendini kral ilan edermiş; lâkin kralın gidişi zor, dönüşü efsane olurmuş… Kral tökezleyince, soytarılar sevinirmiş... Kral adamın (liderin) sözü, sözdür hem mâzide hem âtide: “Bir gece ansızın gelir krallığınızı imparatorluğuma katarım.” (Fatih Sultan Mehmed)… Şanlı tarihimizde adamın kralı olanlar (liderler) bitmez… Biz kadim milletiz, her birimiz askeriz… Vatanımıza göz dikeni, haksızlık yapanı, kadim medeniyet kodlarımızdan sapanı, ya tam sustururuz ya da onlara kan kustururuz… Bu hususta ne oyun kuran tanırız ne oyunbozan… Söz konusu ‘vatan’ olursa, gerisine teferruat der, gereğini yaparız… Bu, dikleşmeden dik durmak… Çok konuşarak bir şey olunsaydı, ormanın kralı papağan olurdu, aslan değil… Mâlum, ederinden fazla değer, soytarıları kral eder… Dışımızdaki Lawrence’ları tarih sahnesinde yaptıklarından biliyoruz… Ya içimizdeki Lawrence’ları? Bizden gözüken, belli grupların / cemaatlerin / derneklerin vb. kuruluşların içine çöken, yetkin ve etkin konumdaki Lawrence’ları… FETÖ belasından alınacak çok ders var! Bizi yıkan güçler belli… Bizi biz olmaktan çıkaran güçlerin ülkemizdeki uzantıları, yerli Lawrence’lar… İsmiyle cismiyle bizden gözüken, ancak farkında olarak ya da olmayarak emperyalistlere hizmet eden Lawrence’lar… Ülkemizde millî olamayan her şey, yerli Lawrence’lara zemin hazırlamış… Tarihimizde duraklama, gerileme ve yıkım süreçleri böyle ortaya çıkmış… Meseleye eğitim noktasından bakınca, neden her konuya Fransız kaldığımız daha iyi anlaşılabilir… İpin ucu, nerelere gitmiyor ki…
Zaman, bir olmak, diri olmak, hep birlikte Türkiye olmak zamanı… Mesele, Türkiye meselesi, memleket meselesi… En yakınında bulunup hata ve yanlış yapınca halkın gerçek liderinden uzaklaşanların hâli, yönümüzü bulabilmek için bize düşmanın oklarına bakmamız gerektiğini hatırlatıyor… Selam, sevgi ve saygılarımla. https://bit.ly/muzafferceven