Anamızdan doğduğumuzdan beri Türkçe öğrendik, Türkçe okuduk, Türkçe yazdık. Hep Türkçe konuşuyoruz ve yazıyoruz zannettik..Durum maalesef öyle değilmiş.
Her şeyden önce Türkçemizin fedailerine buradan selam ve saygılar sunuyorum. Vefat edenlere Allah’tan rahmet ve mağfiret diliyorum.
Rahmetli dostum D. Mehmet Doğan “ Yüzyılın Soykırımı” kitabını yayınlayınca Türkçenin ulaştığı faciayı iyice fark ettim.
Hemşehrim, Koca Yörük Bkraz’lı Ramazan Bakkal kardeşimin gayretlerini de görünce Türkçenin bize rağmen öksüz kaldığına kanaat getirdim. Koca Yörüğün facebook ta gayretlerini görünce bende yazayım dedim. Haa itiraf ediyorum ki; yazarlık iddiam yok ama çobanlar da yazarlar.
Türkçemiz bu hale nasıl geldi? Agop Dilaçar’ın Türk Dil Kurumunun başına getirilişi bunu yeterli derecede ifade ediyor. Hem misyonerler hiç boş durmadılar.
Dilimizi arı hale getireceğiz diye epeyce gayretler sarf ettiler. Bir sürü kelime ürettiler. Hatta bir ara İstiklal Marşımıza “Ulusal Düttürgeç” sigaraya “ tütünsel dumangaç” bile dediler.
Türkçe konuşuyor ve yazıyoruz. Ne kadarı Türkçe dir vallahi bilmiyorum.
Lansman-tanıtım, Jenerasyon- nesil, Trend- eğilim, Seans- oturum, Aktüel- güncel, full- tam dolu, reyting- izlenme, okey- tamam, dublaj- seslendirme, link- bağlantı, efor- çaba…. Destinasyon, aplikasyon, suare, matine, rezidans, resterasyon, restoran, hotel, motel, binlerce örnek bulmak mümkün.
Ne yapmışız? Türkçemizin içine etmişiz.
Arapça ve farçdan gelen kelimelere tepki gösterenler batıdan gelen kelimelere tepki göstermiyorlar. Batıdan gelen her şey çağdaşlık oluyor.
Bizi millet yapan en önemli iki faktör var. Dil ve din. Adam olmamız için dinimize ve dilimize sahip çıkmak zorundayız. Agop Dilaçar ekolünü yıkmak ve gerçek Türkçe âşıklarının sesine kulak vermek zorundayız.
Bu uğurda şahsen benim yapabileceğim bir şey yok. Ama ben bu uğurda mücadele edenlere saygılar sunar ve bol bol dua ederim.
Baki selamlar.