YALNIZLIK (VAR MI SAHİDEN) - Sadettin Bayram/Köşe Yazısı

Yalnızlık her yaşayan insanın başına gelebilecek bir durumdur. Bazıları yalnızlığı sever, bazıları da yalnızlık oldukça korkar. Kimine göre yalnızlık zordur, kimine göre de kolay ve iyidir. Bence bu durum insanın ruh haline göre değişir.

Kesin olan şudur ki; yalnızlık Allah’a mahsustur.

Şimdi derim ki, yalnızlığı hep beraber alalım.

Yalnızlık üzerine şairler çok şiirler yazmış, bestekârlar da çok besteler yapmıştır. Yalnızlık üzerin türküler ve ağıtlar yakılmıştır. Toplum hayatında yalnızlık üzerinde durulması gereken bir husustur.

Orhan Veli Kanık;

Bilmezler yalnızlığı yaşamayanlar

Nasıl Korku verir insana

İnsan nasıl konuşur kendisiyle

Bir cana hasret.

*

Atilla İlhan:

Karanlığın insanı delirten bir ihtişamı vardır.

Yıldızlar, aydınlık fikirler gibi havada

Salkım salkım

Bu gece dağ başları kadar yalnızım

*

Fazıl Hüsnü Dağlarca:

Ilık bir su gibidir içimdekiler

Yalnızlığım ruhumda uzak bir ses gibidir

Her sabah ufuklardan mavi şarkılar gelir

Her Sabah içimde ürperir yalnızlığım.

*

Yahya Kemal Beyatlı:

Yalnızlık, anlatılmaz yaşanır.

*

Yalnızlık üzerine o kadar çok şiir yazılmış ve söz söylenmiştir. Bağrımızı yalnızlık hevesiyle kopardığımız zaman, boşluk bizi ele geçirir. İnsan tek başına hayal eder, tek başına acı çeker, tek başına ölür. Sevilmeyen bir insan her yerde ve her şeyde yalnızdır. Dünyanın en kuvvetli insanı en çok yalnız kalabilendir. Yalnızlık paylaşılmaz paylaşılsa yalnızlık olmaz. Yalnızlık tek kelime, söylemesi ne kadar kolay, hâlbuki taşıması o kadar zordur ki. Bazen kalabalıkların ortasında; tek başına kaldığımız vakitlerdekinden daha fazla yalnız değil miyiz? Yalnızlığın azabı işkenceden beterdir. İnsanlar köprü kuracakları yerde, duvar ördükleri için yalnız kalırlar. Evet insanlar yalnızlık üzerine her zaman cümleler üretirler.

Bu fakir, Fıranlar köyümde beş yıldır tek başıma yaşıyorum, ama asla yalnız değilim. İstesem de yalnız kalamıyorum. Herkes benim yalnız yaşadığımı düşünüyor olabilir, lakin bendeniz asla yalnız yaşamıyorum. Bazen kendi kendime acaba şu yalnızlık dedikleri şey sahiden sahte bir şey mi dediğim oluyor.

Tüm sevdiklerimle beraber yaşıyorum. Ölen sevdiklerimin ruhları hep benimledir. Yaşayan sevdiklerimiz hayalleri de benimle. Beni hiç yalnız bırakmazlar.

Tek başımayım ve yalnız yaşamıyorum. Sekiz tane kedim oldu. Öksüz yavrular büyüyorlar. Onlara bakmakla mükellefim. Olmadığım zaman beni arıyorlar ve karşılıyorlar.

Yalnız değilsiniz diye bir film vardı. Severek izlemiştik.

Arkadaşlarım ve dostlarım geliyorlar. Arada bir Ertuğrul Ocağı Derneğimizin yönetim toplantılarını ata ocağımda yapıyoruz. Elhamdülillah misafirim eksik olmuyor. Yalnızlığı en çok geceleri düşünüyorum, nasıl bir şey diye.. Nasıl bir haleti ruhiye içerisindeyim anlayamıyorum. Ben de bir anormallik mi varsa yoksa. Lütfen anlayan bana da anlatsın. Tek başıma yaşıyorum ama bir can arkadaşım olsa onu çok severim diye düşündüğüm de oluyor.

YALNIZ DEĞİLİM, ALLAH’IM VAR.

ALLAH BES BÂKİ HEVES

ELHAMDÜLİLLAH.