İki gün önce 28 Şubat olarak adlandırılan, ülkemizin demokrasisine, eğitimine, ekonomisine ve birçok alana darbe vurulan günün yıldönümüydü.

Hafızalarımızı tazelemek ve diri tutmak adına o günleri tekrar hatırlayalım. Özellikle eldeki kazanımların değerini yeterince bilmeyen, çoğunluğu gençlerden oluşan bu grubun tekrar tekrar o dönemde yaşananları okuması ve hatırlaması gerektiği kanaatindeyim.

Evet ne olmuştu o günlerde ?

Ülkemizde sık sık yapılan genel seçimler yine yapılmış ve Refah Partisi ile Doğru Yol Partisi yani Necmettin Erbakan ve Tansu Çiller koalisyon kurarak iktidara gelmişti.

Fakat müesses nizamın sahipleri ve vesayet odaklarının istediği bir durum değildi bu. Ne yapıp edip bu iki partiyi, özellikle Refah Partisi’ni iktidardan indirmeleri gerekiyordu. İşte bu sebeple 28 Şubat 1997 günü MGK (Milli Güvenlik Kurulu) birtakım kararlar almış ve seçilmiş hükümete bu kararları uygulamaları için baskı yapıp istifaya zorlamışlardır. Bu kararları tek tek anlatıp sayfamızı doldurmayalım, isteyen internetten açıp bakabilir.

 Gelelim 28 Şubat’tan sonra neler olduğuna;

Halk tarafından seçilen hükümet, postmodern darbe ile iktidardan indirilmiştir. Bu durum demokrasiye vurulan bir darbedir. Topluma verilmek istenen mesaj şuydu: “Halkın oylarıyla hükümet olsan dahi iktidar olamazsın, iktidar her zaman vesayettir.” Bu mesaj halkın demokrasiye olan güvenini zedelemiş ve kendisinin kullandığı oyların bir öneminin olmadığı kanaati uyandırmıştır. Nitekim o günlerde bir bürokrat şöyle bir ifade kullanmıştır: “Hükümet %95 oy ile seçilse dahi vesayet (biz) istemedikçe iktidar olamaz.” 

Yine bu süreçten sonra binlerce insan fişlemelere tabi tutuldu, binlerce kamu personeli soruşturma geçirdi, irticai örgüt üyeliğinden yargılanıp cezaevine konuldu ve memuriyetten atıldı.

Başörtülü kadınların Üniversite ve Ortaöğretim Kurumlarına girmeleri yasaklandı. Bundan ötürü eğitimini yarıda bırakan ve istediği üniversiteye giremeyen binlerce hanım kardeşimiz mağdur olmuştur.

Sırf İmam Hatip Lisesi mezunlarının önünü kesmek için “katsayı” saçmalığı adı altında tüm Meslek liselerinin önü kesildi. Aynı puanı aldıkları halde İmam Hatip ve Meslek Lisesi mezunu öğrencileri, diğer lise mezunları ile aynı üniversiteye gidemedi.

Yine aynı şekilde sekiz yıllık kesintisiz eğitime geçilerek İmam Hatiplerin ve Meslek Liselerinin önü kesilmiştir. Bugün ülkemizde varlığını şiddetle gösteren nitelikli işgücünün bulunamayışında, mesleki ve teknik eğitimi neredeyse sona erdiren katsayı uygulaması ve kesintisiz sekiz yıllık eğitimdir.

Üst düzey Yargı mensuplarına Vesayet odakları tarafından brifingler verilerek yargıya ayar verilmiş, tarafsızlığına gölge düşürmüştür. Hatta şuan ki Cumhurbaşkanımız Recep Tayyip Erdoğan, Milli Eğitim Bakanlığı’nın kitaplarında yer alan bir şiirini okuduğu için ceza almış ve hapis yatmıştır. Bununla da kalmayıp hakkında siyasi yasak da getirilmiş ve “bundan sonra muhtar bile olamaz” denilerek hafife alınmıştır.

1994 ile 2003 yılları arası yirmibeş tane banka batmış ve TMSF’ye devredilmiştir. Batan bu bankaların devlete yani hepimize zararı 50 milyar dolardan fazla olmuştur.

28 Şubat’ın ekonomik tablosundaki olumsuz sonuçları artarak devam etmiş ve akabinde 2001 krizi patlak vermiştir. O zamanki Cumhurbaşkanı A. Necdet Sezer’in, Başbakan Bülent Ecevit’e Anayasa kitapçığı fırlatması sonucu ortaya çıkan bu krizin devletimize zararı 250 milyar dolardan fazla olmuştur. Ülkemizden ciddi şekilde yabancı sermaye çıkışı olmuş, binlerce işyeri kapanmış ve milyonlarca kişi işsiz kalmıştır.

28 Şubat bin yıl sürecek diyen bu sürecin mimarları henüz yirmibeş yıl geçmeden darbe suçundan yargılanmışlar ve ceza alarak cezaevindeki yerlerini almışlardır.

Hani yazımızın birinde demiştik ya, “Halka rağmen siyaset olur mu?” diye. Artık ülkemizde halka rağmen siyaset de olmaz, halka rağmen darbe de olmaz. Bunun aksini düşünenler aklını başına alsın yoksa halk sizi hak ettiğiniz yerlere gönderecektir.

Bir daha bu tür darbelerle karşılaşmamak ümidiyle… Sağlıcakla kalınız…