Almanya Başbakanı Friedrich Merz, Türkiye’ye geldi. Cumhurbaşkanımızla yaptığı basın toplantısında “İsrail’in kendisini savunma hakkı vardır” dedi. Haydi Filistin’deki seri katilden haberi yok diyelim, ülkesindeki sokakları doldurup taşıran İsrail’i tel’in mitinglerinden de mi haberi yok? Herhalde uzaydan dün geldi, diğer devletlerin idarecilerinden öğrendiği ilk cümleyi tekrar ediyor. Cumhurbaşkanımızdan ağzının payını aldı. Merz, bilmiyor mu tarih boyunca dünyanın her yerinden kovulan yahudilerin, haksız ve zalim olduğunu? En iyi Almanların bilmesi lâzım. Ve bilmez mi İsrail’i savunduğu zaman ev sahibinden göreceği karşılığı? İkisini de bilir. Hattâ ülkesine dönünce, sadece İsrail’i desteklemenin değil, Türkiye’de düştüğü durumun hesabını vermenin de zor olacağını bilir. Etrafında bir sürü danışman ve yardımcı olan birinin böyle bir bilimsizlik yapması mümkün mü? Demek ki bir güç, bütün bunlara rağmen bir başbakanı, hem de parmakla gösterilecek bir ülkenin seçimle gelmiş üst seviyede bir yetkilisini parmağında oynatıyor.

İngiltere (Birleşik Krallık demiyorum) Başbakanı Keir Starmer, Türkiye’ye geldi. Cumhurbaşkanımızın açık ve net olarak İsrail’i hedef alan konuşmalarını duymazdan geldi. İngiliz hinliği, nerede ne söylemek gerektiğini bildiği kadar, nerede susmak gerektiğini de bilir. Devletini kurup dünyanın başına belâ ettiği Yahudi, bu sükûtun destek olduğunu anlar. İran’a saldırdığı zaman küçük bir adasını ve imkânlarını kullandırması ve uçaklarına havada yakıt ikmali yapması, böyle bir zamanda susmayı destek olarak görmeye yeter de artar bile. Bir referandum yapılsa İngilizler bu uygulamalara evet der mi?

ABD Başkanı Trump, şaşkına çevirecek konular gündeme getiriyor. Doğruymuş, yanlışmış mühim değil. Sansasyon olsun yeter. Bir gün Grönland’ı ister, bir gün dünya kralı olur, bir gün Venezüella’ya sataşır. Kimi devletliyi azarlar, kimini mübalâğa ile över. Daha neler neler... Hem barıştan söz eder hem Filistinlileri yok sayar. Söylediklerini; değil bir başkana, sıradan insana bile yakışmayacak tavır ve sözlerle gündemde tutar ve tutturur. Böylece İsrail’in zulmü dünya gündeminde ikinci sıraya düşer. Bunu bilerek yaptığı muhakkak. Muamma, bunları gönüllü mü yapıyor, mecbur mu ediliyor? İsrail’i zor durumda bırakacak bir şey söylemez. Seçilmesinde İsrail’e karşı olmasının büyük rolü olan New York belediye başkanını açık, net ve kanunsuz olarak hedef alıyor. Arasıra zulüm devletinin başbakanı ile danışıklı nizası da gösteriyor ki, Ukrayna’nın değerli madenlerine göz dikmekle yetinmemiş, cumhurbaşkanının komedyenliğini de elinden almış.

Başta Fransa olmak üzere, bazı devletler bir şeyler yapıyor görünmek ve kamuoylarının gözünü boyamak için Filistin’i tanımaktan söz ediyor. Maaşa zam, işe son misali, Filistinliler can veriyor, kan veriyor, açlıktan ölüyor; başlarında ballı böreğin ne kadar faydalı ve tatlı olduğu nutku...

Hamas, ateşkesi kabul ediyor; İsrail kabul etmiş gibi görünüyor. Bir sürü devletin en yetkilisini, ABD başkanı Mısır’da bir araya getiriyor. İsrail’e müeyyide uygulanamayacağı için çaresiz, şovmen şefliğinde “iyi niyet” şarkıları söyleniyor. Kimse demiyor ki, bütün bunlar, İsrail’e söz dinletemediğimizin ilânıdır, dünyaya rezil oluyoruz. Şovmen utanmadan, Hamas’a ateşkesi ihlâl ederse diye gözdağı veriyor, açıkça ateşe devam eden şirrete laf yok. İsrail’e karşı Filistin’in (göstermelik de olsa) cumhurbaşkanı bile tek lâf edemiyor. Bazı devlet yöneticileri, zalimin karşısında hazırolda duruyor desek mübalâğa mı etmiş oluruz.

Hakikatler söylendiği zaman, komplo teorisi diye dudak bükenlere soruyoruz… Silâh, mühimmat destekleri bir yana… Demokrasiye uygun mu, diye de sormuyoruz… Halkları Filistin’i desteklemelerine rağmen, devletlilerin İsrail’den yana olmaları normal mi, tabiî mi? Eşyanın tabiatına uygun mu?

Kanalımı takibe alarak destek olur musunuz: goo.su/AliErdal